Bij het opstaan werd het reeds duidelijk dat we een natte dag voor de deur hadden. We konden hier geen ontbijt krijgen, dus gingen we reeds vroeg op pad en draaiden de 50 op naar Gudvangen. Doordat de regen met bakken uit de lucht viel, waren we blij dat die weg uit tunnels bestaat. Bij aankomst in Gudvangen bleek dat het benzinestation nog niet open was, zodat we doorreden over de E16 naar Vinje. Bij de samenkomst van de E16 en de 13 vonden we nog een gesloten station, dus meteen door naar Voss. Daar vonden we gelukkig wel ééntje die open was. Na de tankbeurt en de koffie met wat eetbaars reden we verder over de 13. Voorbij Voss volgde een mooie afdaling, die oa de Skjervefossen (waterval) dwarst. Voorbij Gravinvatnet (meer) kan je de 7 opdraaien langs de Gravinfjorden naar Kvanndal om zo met de ferry de Utnefjorden over te steken richting Zuiden. Doch wij kozen de Vallaviktunnelen (7.5km) die ons bij de Eidsfjorden bracht. Eens in Bruravik moesten we een tijdje wachten tot de ferry terug was, om zo in Brimnes te komen. Daar ging het linksaf verder over de 13 langsheen de Eidsfjorden overgaand in de Sørfjorden. Opvallend was het kweken hier van kersen op de hellingen, die kon je dan ook op verschillende plaatsen kopen. In de meeste gevallen onbemand, gewoon een tafeltje met enkele bakjes kersen en een bakje om je geld in te leggen. Na het doorrijden van Odda hielden we halt aan een bushokje om even uit de regen te zijn. Verder rijdend langs het Sandvinvatnet over de 13 kwamen we nog steeds in de gietende regen aan de Latefossen. Hier hadden we tijdens de vorige reis ook halt gehouden maar toen in een stralende zon. Na het nemen van enkele foto's en een sanitaire stop, maakten we nog kennis met enkele landgenoten die op weg waren met een mobilhome. De weg vervolgend kwamen we voorbij Skarde waar de 13 samenkwam met de E134 en zo bereikten we via een paar tunnels het Røldalsvatnet. Hier ging het linksaf voorbij Røldal doorheen de bossen en vervolgens al over een onbewoonde hoogvlakte met uitzondering van een paar hotelletjes naar Haukeligrend. Intussen was de regen gelukkig gestopt. Daar aangekomen werd de tank nog eens gevuld, voordat we de 9 beklommen. Al over een andere hoogvlakte (900m) reden we naar Hovden. Een paar km voor het centrum bereikten we de jeugdherberg. Na het betrekken van de blokhut wilden we nog naar het centrum van Hovden wandelen maar na 2km begon het terug te regenen zodat we terugkeerden. De blokhutten naast ons waren allemaal bezet door Nederlanders, zo konden we ons Nederlands nog even bovenhalen. In de vooravond kwamen ook nog de Duitsers aan die we reeds een paar keer hadden gezien onderweg en reeds 2x in dezelfde jeugdherberg hadden overnacht als wij. Na een heerlijk avondmaal in het restaurant, wandelden we nog even over het terrein.